4 Mei dodenherdenking in Westeremden.

                                                                     WESTEREMDEN- Westeremden herdenkt dinsdagavond 4 mei om 19.50 uur zijn oorlog slachtoffers op het Dorpsplein. Tijdens de herdenking worden er bloemen en kransleggingen gelegd bij het oorlogsmonument.

(Hieronder de herdenking die iedere jaar plaats vind.In de volgende video reportage vertellen oud dorpelingen hun verhaal over de oorlogstijd die ze hebben meegemaakt als kind, de titel van de documentaire heet (Oorlogskind.) 

Ook hier een aangrijpend verhaal van de familie Meijer die tijdens de oorlog buiten Westeremden woonden en Jacob Jans zijn verhaal doet wat hij samen met zijn broers en vader hebben door staan toen zijn te werk werden gesteld voor de Duitsers in Duitsland en waar ze verschrikkelijke ervaringen hebben opgedaan.

Het verhaal over Jakob de Ruiter uit Westeremden.

Westeremden-Jan de Ruiter woonde met z,n vrouw Auke en zes kinderen aan de dorpsweg in Westeremden. In dit huis wonen nu Roel en Alie Olivier. Als jongste van de zes leerde Jakob Willem de Ruiter wel van zich afbijten. Toen hij op de basisschool eens een draai om de oren kreeg van de meester kreeg de meester van hem een schop onder z,n kont. Jakob de Ruiter was 17 jaar aan het begin van de oorlog.
Aanvankelijk weigerde hij te gaan werken voor de Duitse-oorlogsindustrie en hij was kort ondergedoken in de kassen bij fam, Slager aan de Huizingeweg. Zoals dat vroeger vaker voorkwam woonde ook oma bij de familie de Ruiter in het huis. Oma bemoeide zich met de familie en zo ontstond er eens een ruzie waarbij Jakob Willem is weggelopen. Dit moet al in het begin van de oorlog zijn geweest. Het gerucht ging dat hij daarna in Duitsland was gaan werken. De Familie heeft vervolgens niets meer van hem vernomen/gehoord. Zus Ida en Eelko de Jong woonden met hun gezin in Duitsland. Zij woonden hier al voor de oorlog, later kwamen zij weer in Westeremden wonen aan de dorpsweg waar nu Johan en Willemien Bos wonen. Jakob Willem was met nog een vriend op de vlucht voor de Duitsers. Mogelijk uit angst voor problemen heeft de familie de Jong hem toen de deur geweigerd. Vervolgens hoorden zij hevige schietpartij, maar ze zijn nooit te weten gekomen hoe dit voor Jakob Willem is afgelopen. Het was een tragische familiegeschiedenis die moest worden vergeten, er werd niet meer over gesproken binnen de familie. Dit is dan ook de informatie die de kleinkinderen over de vermiste oom te weten zij gekomen. Niemand heeft kunnen achterhalen hoe het werkelijk met Jakob Willem is afgelopen. Wel werd zijn naam later weer gebruikt in de familie, Helemaal vergeten is Jakob Willem hierdoor niet. Bij navraag in het dorp komen we iets meer te weten; er gaan geruchten dat hij is gaan werken in Duitsland , hij zou eens door iemand ergens gezien zijn en zelfs zij er geruchten dat hij aar Siberië is gegaan. Ot Achterhof; Er was ook een Anko Markus die in de kost was bij vrouw Folgersma ( zij woonden op de hoek bij winkel van der Molen). Deze Anko Markus heeft ook nog gewerkt in Duitsland en moet Jakob Willem daar eens zijn tegenkomen. Roelof van der Laan weet van zijn vader Tiemen dat er ook een Westeremder werkzaam was in Duitsland met de taak om met een vrachtwagen gesneuvelde soldaten van het front af te voeren. Deze chauffeur kwam ook eens met verlof thuis. Of dit Jakob Willem is geweest weet Roelof niet. Navraag bij de familie werd bevestigd dat inderdaad dat Jakob Willem vrachtwagen chauffeur was geweest. Er bestaat dus grote kans dat hij dit werk heeft gedaan. Omke Burema; weet nog dat Jakob Willem arbeider was in Onderdendam . Toen zijn verkering uitraakte moet dit hem nogal van slag hebben gemaakt, hij heeft zich namelijk daarna opgegeven om in Duitsland te gaan werken. Hij is nog een keer terug in Westeremden geweest met verlof, maar de Duitsers hielden een vriend van Jakob Willem vast, zij zouden deze vriend doodschieten als Jakob Willem niet zou terugkeren. Hij beloofde zijn vriend terug te komen en heeft het ook gedaan. In Westeremden vertelde hij dan snel te ontsnappen en weer hier terug te komen en dan nooit weer naar Duitsland te gaan!